باز محرم شد...

باز محرم شد و دل‎ها شکست،
از غم زینب دل زهرا شکست،
باز محرم شد و لب تشنه شد،
از عطش خاک، کمرها شکست.
آب در این تشنگی از خود گذشت، دجله به خون شد، دل صحرا شکست، قاسم و لیلا همه در خون شدند،
این چه غمی بود که دنیا شکست.
محرم ماه غم نیست ماه عشق است،
محرم مَحرم درد حسین است،
هر دم به گوش می‎رسد آوای زنگ قافله،
این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله،
حلول ماه محرم، ماه پژمرده شدن گلستان فاطمه است.