مادریم...

۲سال و ۶ماه از مادریم میگذره وهنوز سرخوش از روزهام هستم .

هنوز تب میکنم برای پسرام .

هنوز دل دل دارم برای هر آنچه که در روز میگذرد .

هنوز دلم میخواد پسرام تا الهه ی صبح پیشم بخوابن .

پسرام دیگه  بزرگ شدن .

تفریحاتشون خیلی فرق کرده .
دقتشون پیش از پیش
زیاد شده .

از نظر موتوریک خیلی ازشون راضیم . خلاقیت خیلی خوبی هم دارن .

میتونه کفششان رو بپوشن . مسواک بزنن . شلوارشونو بپوشن . جوراباشونو رو میپوشن و روهمه چی دقت زیادی دارن...
کم وبیش دیگه دستور غذایی 🍽دارن که مامان آش دوغ یا ماهی یا گوشت...

الهی فداتون بشم پسرای گلم